Հ. Շիրազը հայ ժողովրդի վշտի դարավոր մառախուղից ծագած աստղն է:
Ավետիք Իսահակյան
... Հովհաննես Շիրազը, որ երեկ անապաստան, «խուժանային» որբ տղեկ մը եղած է...այսօր, ըստ իս, Երևանի և ամբողջ աշխարհի բանաստեղծներուն մեջ ինքնուրույն տեղ մը գրավելու արժանի ներշնչյալ, հմայիչ քնարերգակ մըն է:
Արշակ Չոպանյան
Շիրազը հոյակապ դեմք է մեր պոեզիայի Պառնասում,հորդաբուխ ու ճշմարիտ բանաստեղծ. նրա ամեն մի բանաստեղծությունը մի գյուտ է `զարմանալի պատկերներով:
Ավ.Իսահակյան
Շիրազը մեծ տաղանդ մըն է : Անիկա մի մեծ,մեծ անուն ունի...Շիրազ թանկագին հոգի մըն է ...Անի տաղանդ է ,և մենք պիտի հարուստ զգանք և մեծ պատիվ համարենք նրա հետ ծանոթ լինելը...Շիրազը շատ իրավացի է,որ Արարատ կերգե:Որովհետև ամեն հայ մեկ Արարատ է ,և Արարատ ըսել`հայ ըսել է :Եվ Շիրազ մեծ գործ կընե իր այդ ձգտումով ամբողջ աշխարհի հայերուն համար: Անիկա մեծ աստղ մըն է...
Վիլյամ Սարոյան
<<Հուշարձան մայրիկիս>> գրքով Հովհ.Շիրազը միայն մորը չէ,որ հուշարձան է կանգնեցրել,այլ հայ ազգին...
Շիրազը անկրկնելի է պոեզիայի աշխարհում:Ինքնատիպ ու յուրօրինակ,մեծ ու խոր`ինչպես մարդկային ներաշխարհը,պայծառ ու բեղուն`ինչպես տաղանդավոր հայ ժողովրդի ներկան ու վաղվա օրը...Շիրազը բանաստեղծ է իր ողջ էությամբ...Գրչի մի շարժումով բանաստեղծորեն շնչավորում է առարկան ու երևույթը,ջերմացնում,մարդկայնորեն հասկանալի դարձնում անըմբռնելին ու աննկատելին:
Ամեն ինչում յուրօրինակ է ,շիրազական...Անձնվեր հայրենասեր է ու ինտերնացիոնալիստ...
Մորիս Փոցխիշվիլի/վրաց բանաստեղծ/
Նա ինձ համար առասպել է:Առասպել էր բոլորի համար Հայաստանի բոլոր բնակավայրերում ,սփյուռքի բոլոր ընտանիքներում:Ես դեռ չեմ կարողացել ինձ համար պարզել այդ առասպելի խորհուրդը:Երեևի այդքան պարզ ու սովորական մարդու մեջ դրված արտակարգ հանճարն էր:
Հ.Սահյան
Պատանու բանստեղծությունները վարդաբույր են, թարմ ու ցողապատ ինչպես Շիրազի վարդերը:
Ատրպետ
Շիրազի անունը լսելիս պետք է ոտքի կանգնել և անընդմեջ ծափահարել:Այդպես է,որովհետև հայրենիքի մի հերոս էլ Շիրազն էր:
Վ.Սարոյան
Շիրազը գրականություն մտավ ոչ թե իբրև հերթական անուն,այլ`իբրև թարմ հոսանքի ավետաբեր:Դա հարավի քամիների բերած գարնան տաք շունչն էչ,որ գալիս էր արթնացող հողի ու ծաղկած ծաղիկների բույրերով և զարթոնքի կենարար ուժ պարգևում մարդկաց ու բնությանը:
Դ.Գասպարյան