Вторник, 19.03.2024, 08:02
Приветствую Вас Гость | RSS

Փոքրիկ քայլերով դեպի ճանաչում

Կայքի մենյուն
Վիճակագրություն

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Մեծերի կյանքից


Յուրաքանչյուր ստեղծագործողի, արվեստագետի ու ընդհանրապես անվանի մտավորականի կյանքում զավեշտալի, հետաքրքիր ու հիշարժան դեպքեր շատ են եղել, որոնք ժամանակակիցների, վկայագիրների կողմից փոխանցվելով` հետագա սերունդներին հնարավորություն են տալիս ամբողջական պատկերացում կազմելու մեր մեծերի առօրյայի ու կենցաղի, նրանց հետ կապված հետաքրքիր դիպվածների մասին: Ահա այդ դրվագներից որոշները, որոնք առանձնացրել ենք քեզ համար:

Հովհաննես Շիրազ

Երեք ընկերներ ծանոթանում են Շիրազի հետ` ասելով, որ երեքի անունն էլ Ռազմիկ է: Հատկապես շատ է հպարտանում գյումրեցի ճանաչված Ռազմիկ Դարբինյանը:

Շիրազը զարմանում է.- Ինչըղ կեղնի, բոլորդ Ռազմիկներ եք, իսկ Մասիսը գերի է…

Մի անգամ Շիրազին հարցնում են.

- Վերջերս ինչու չեք մասնակցում Գրողների միության ժողովներին:

- Եթե Նարեկացին չի մասնակցում, ես ընչի պիտի մասնակցեմ,- պատասխանում է Շիրազը:

Մի անգամ Շիրազը որդու` Սիփանի հետ գնում է հրատարակչություն: Երեխային նստեցնում է ծնկներին, գուրգուրում նրան` հոտ քաշելով գլխից: Շիրազին հարցնում են.

- Ինչու ես երեխայի գլխից հոտ քաշում, Շիրազ…

- Հանճարի հոտ կառնիմ,- պատասխանում է բանաստեղծը:

Մի անգամ Հովհաննես Շիրազը` կանաչ փողկապով, զգուշորեն մտնում է խմբագրի սենյակ: Վերջինս փորձում է կատակել և ասում է.

- Կանաչ փողկապով ես շրջում, չես վախենում էշերից:

- Հենց դրա համար էլ վախվխելով ներս կուգամ,- պատասխանում է Շիրազը:


Համո Սահյան

Համո Սահյանը զանգահարում է Սերո Խանզադյանին: Լսափողը վերցնում է Սերոյի որդին.

- Սերոն տանն է:

- Չէ,- կտրուկ պատասխանում է որդին:

Հետևում է Համոյի ստուգող հարցը.

- Ով ասաց…

- Ինքը,- լինում է պատասխանը:


Վիլյամ Սարոյան

Մեծ ու տարօրինակ Վիլյամ Սարոյանը Սևանի ափին ծանր, լճի ալիքներից լավ հղկված մի քար է գտնում և խնդրում է, որ այն տեղավորեն մեքենայի մեջ:

- Ամերիկա` Ֆրեզնո պիտի տանիմ,- ասում է գրողը:

- Այդ հսկայական քարն ինչպես եք տանելու…

- Ինքնաթիռով պիտի տանիմ…

- Ինչու համար…

- Ով Հայաստանի դեմ վատ խոսի, անոր գլխուն պիտի զարկեմ քարը,- պատասխանում է Սարոյանը:


Եղիշե Չարենց

Հրատարակչության բաժնի վարիչ Եղիշե Չարենցի աշխատասենյակ է մտնում մի գրող, թղթապանակը ձեռքին և կատակել ցանկանալով` ասում է.

- Մի վախեցեք, մեջը ձեռագրեր չկան:

- Բա ինչու ես պտտեցնում այդ դատարկ թղթապանակը,- հարցնում է Չարենցը…

- Պտտեցնում եմ, որովհետև մեջը լիքը հանճարեղ մտքեր կան,- շարունակում է կատակել գրողը:

- Հանճարեղ մտքերը հանճարեղ գլուխներում են լինում, ոչ թե դատարկ թղթապանակներում,- պատասխանում է բանաստեղծը:

Չարենցը շատ խիստ էր կենցաղում,- պատմում է գրող Խաժակ Գյուլնազարյանը,- հրաման էր տվել, որ ճանճերը սենյակ չմտնեն, բայց ճանճերը կարդալ չգիտեին ու պատուհանից էին մտնում:


Հովհաննես Թումանյան

Թումանյանի կինը բողոքում է, որ ամուսինը ընդհանրապես տանը չի լինում:

- Դե գոնե տաս գիշեր տանը եղել եմ… (նրանք տաս երեխա ունեին):


Մհեր Մկրտչյան

Հեռախոսով Լոս Անջելեսից Ֆրունզին հարցնում են.

- Ֆրունզ ջան, ոնց է եղանակը Հայաստանում:

- Էնքան շոգ է, որ Լենինի արձանի հագից պալտոն հանել, կարճաթև սառոչկա են հագցրել:

Մհեր Մկրտչյանին հարցնում են` երբևէ հարբած կա±ս:

Մի անգամ. <Հին օրերի երգը>  ֆիլմում սև թուղթն ուտելուց…

Ֆրունզիկ Մկրտչյանը օդանավակայանում պատահաբար տեսնում է Յուրի Վարդանյանին ու հարցնում.

- Յուր ջան, ուր կերթաս:

- Կանադա` մասնակցելու աշխարհի առաջնությանը,- պատասխանում է Յուրի Վարդանյանը:

Ֆրունզը փորձում է սիրտ տալ Յուրային.

- Յուր ջան, մի մտածե, առխային գնա, կըսեն Կանադայի շտանգեքը լավ թեթև են:


Սիլվա Կապուտիկյան

Մի անգամ Սիլվա Կապուտիկյանի հետ հարցազրույցի ժամանակ թղթակիցը կատակով հարցնում է.

- Տիկին Սիլվա, ինչքան կցանկանայիք վաստակել, որ բավարարված լինեիք:

- Այնքան, որքան վաստակում եմ հարևաններիս կարծիքով:


Ավետիք Իսահակյան

Ծերության տարիներին Ավետիք Իսահակյանը սովորություն էր ձեռք բերել գրել անկողնում` պառկած: Մի անգամ նրան է այցելում մի թղթակից: Կինը դիմում է գրող ամուսնուն.

- Ավո, դու չես կարծում, որ թղթակցի հետ զրուցելը պառկած վիճակում, այն էլ` անկողնում, պատշաճ չէ:

- Ինչ կա որ, սիրելիս,- դիմում է կնոջը մեծ բանաստեղծը,- եթե կարծում ես,որ ամոթ է,նրա համար էլ անկողին գցիր:


Պարույր Սևակ

Պարույր Սևակից մորը նվիրված ստեղծագործություն են խնդրում <Պոետները մոր մասին> ողովածու կազմելու համար: Սևակն ուղարկում է <Մոր ձեռքերը> բանաստեղծությունը` մոր և իր լուսանկարի հետ, ու մի գրություն. <Այս լուսանկարը գուցե ավելին ասի, քան բանաստեղծությունս>:

 


Րաֆֆի

Երբ Րաֆֆին դասավանդում էր Արամյան դպրոցում, երբեմն-երբեմն քաշում էր աշակերտների մազերը: Մի օր աշակերտները խուզում են գլուխները և ուրախ, երջանիկ սպասում են ուսուցչին:

Րաֆֆին ներս է մտնում և, նկատելով այդ խորամանկ խաղը, քմծիծաղ է տալիս, ապա` մեկին կանչում դաս պատասխանելու: Աշակերտը կմկմում է, տեղ-տեղ սխալվում:

Վիպասանը քաշում է ականջից և ասում.

- Դե հիմա էլ գնացեք ականջներդ խուզեք:


Ակսել Բակունց

Ակսել Բակունցը երկար խոսել չէր սիրում, վիճում էր հազվադեպ, բայց` անզիջում, շիտակ ու աննահանջ:

Երբ բարձր տրամադրություն էր ունենում, երգում էր Կոմիտասի երգերից: Խմում էր առիթից- առիթ: Սիրում էր գյուղը:

- Իմ բոլոր պատմվածքները մինչև թղթին հանձնելը մտքումս գրել եմ ձի նստած` գյուղից գյուղ շրջելիս,- ասում էր նա:

Զբոսնելիս կկռանար, կվերցներ մի հողակոշտ և ագահաբար կհամբուրեր:

- Ոչ մի հող այսպես չի բուրում, չէ,- հպարտանում էր Բակունցը:


Արամ Խաչատրյան

Մի սկսնակ կոմպոզիտոր, դիմելով հանճարեղ Արամ Խաչատրյանին, խնդրում է գնահատել իր ստեղծագործությունը:

Արամ Իլյիչն ուշադիր զննում է պարտիտուրան, օրորում գլուխը, շոյում մազերը և բարեհամբույր տոնով հարցնում է.

- Իսկ որտեղից եք գնել նոտայի այսպիսի լավ թուղթ:


Սերգեյ Փարաջանով

Մի անգամ Փարաջանովը սմոքինգ է փնտրում` Ֆելինիի հրավիրած միջոցառմանը մասնակցելու համար: Երբ վերադարձավ, հարցրեցին, թե ինչպես գնաց այդ միջոցառմանը: Ասաց, որ ինքնաթիռում տեսել է ցուցանակ` ծխախոտի վրա խաչ քաշած, վրան գրված. <No Smoking>: Դրանից է մեկ հատ խնդրել, ինքնաթիռից իջնելուն պես կախել վզից:

Որոնում

Copyright MyCorp © 2024
Сделать бесплатный сайт с uCoz