Մի կին գնաց իմաստունի մոտ, որպեսզի ճանաչի ճշմարտությունը: Իմաստունը համաձայնեց սովորեցնել նրան: Մի տարի անցավ. իմաստունը հարցրեց.
- Դու ըմբռնեցի՞ր ճշմարտությունը:
- Չէ, մեծ իմաստուն, դեռ չեմ ճանաչել, - պատասխանեց կինը:
Իմաստունը բարձրացրեց գավազանն ու հարվածեց նրան: Այդ նույնը կրկնվեց նաև մեկ տարի անց: Իսկ երեք տարի հետո նա դարձրյալ հարցրեց.
- Դու ճանաչեցի՞ր արդյոք իմաստությունը,- և գավազանը բարձրացրեց վեր:
- Ոչ, - պատասխանեց կինը,- բայց ես շատ բան հասկացա,- և նա բռնեց գավազանը` թույլ չտալով խփել իրեն:
- Հիմա դու գիտես գլխավորը,- ասաց իմաստունը,- որ ամեն ինչ իմանալ հնարավոր չէ, ինչպես նաև գիտես կանգնեցնել ցավը: