Երբ առավոտյան կարթնանաս ու կտեսնես բաց թողնված զանգ ինձնից , իմացիր, որ հիշողությունները քո մասին ինձ խեղդել են գիշերը … իմացիր, որ գիշերն ահավոր շատ ուզել եմ քնել, որպեսզի մտածելու համար ժամանակ չմնա, բայց չի ստացվել, ու հարյուր անգամ վերցրել եմ հեռախոս'ս, զանգել եմ քեզ, ու դեռ զանգը չգնացած հիմար երեխայի նման անջատել եմ հեռախոս'ս... անջատել եմ, որովհետև ես այդպես էլ չմեծացա... Երբ առավոտյան արթնանաս, ու բաց թողնված զանգ տեսնես ինձնից, իմացիր, որ գիշերը վերջապես ուժ եմ հավաքել, որոշել եմ զանգել ու ասել այն...ինչ դատարկությունն է ասել այսքան ժամանակ... բայց համոզված լինելով, որ դու քնած ես այդ ժամին, ես համարձակորեն հավաքել եմ նորից համարդ...ես իմացել եմ,որ չես պատասխանելու, բայց զանգել եմ, որովհետև հիշողությունները խեղդել են գիշերը... որովհետև գիշերը քնել չի ստացվում էլ....