Մի մարդ հանցագործություն գործեց: Նրան բռնեցին ու բերեցին թագավորի մոտ՝ դատի:
Նրա արարքի համար մահապատիժ էր նախատեսված, բայց թագավորն առաջարկեց նրան ինքնուրույն ընտրել իր ճակատագիրը՝ կա՛մ կախաղան հանվել, կա՛մ հայտնվել մեծ սև, ահասարսուռ երկաթյա դռնից այն կողմ: Հանցագործը մտածեց ու ընտրեց կախաղանը:
Երբ պարանը գցեցին նրա վիզը, նա հանկարծ հարցրեց.
-Ինձ հետաքրքիր է՝ ի՞նչ էր այն դռան ետևում:
Թագավորը ժպտաց.
-Պատկերացնո՞ւմ ես: Ես բոլորին եմ առաջարկում այդ ընտրությունը ու բոլորն էլ ընտրում են կախաղանը:
-Իսկ դռան ետևում, այնուամենայնիվ, ի՞նչ է: Ես ոչ ոքի չեմ ասի,- ավելացրեց հանցագործը` մատնանշելով պարանը:
Թագավորը մի փոքր մտածեց, հետո պատասխանեց.
-Այնտեղ ազատություն է: Բայց մարդիկ այնքան են վախենում անորոշությունից, որ նախընտրում են կախաղանը:
Նրա արարքի համար մահապատիժ էր նախատեսված, բայց թագավորն առաջարկեց նրան ինքնուրույն ընտրել իր ճակատագիրը՝ կա՛մ կախաղան հանվել, կա՛մ հայտնվել մեծ սև, ահասարսուռ երկաթյա դռնից այն կողմ: Հանցագործը մտածեց ու ընտրեց կախաղանը:
Երբ պարանը գցեցին նրա վիզը, նա հանկարծ հարցրեց.
-Ինձ հետաքրքիր է՝ ի՞նչ էր այն դռան ետևում:
Թագավորը ժպտաց.
-Պատկերացնո՞ւմ ես: Ես բոլորին եմ առաջարկում այդ ընտրությունը ու բոլորն էլ ընտրում են կախաղանը:
-Իսկ դռան ետևում, այնուամենայնիվ, ի՞նչ է: Ես ոչ ոքի չեմ ասի,- ավելացրեց հանցագործը` մատնանշելով պարանը:
Թագավորը մի փոքր մտածեց, հետո պատասխանեց.
-Այնտեղ ազատություն է: Բայց մարդիկ այնքան են վախենում անորոշությունից, որ նախընտրում են կախաղանը: