Ողջույն ընթերցող:Ուզում եմ հավատալ,որ տրամադրությունդ լավ է ու դու ժպտում ես:
Ես որոշեցի,որ վերջին լուրջ նյութերից հետո մեզ թեթև գրառում է անհրաժեշտ,միքիչ հանգստանանք...
Այսօր կխոսեմ ընկերության մասին,բայց` ավելի թեթև ձևով:Խոստանում եմ ` մի
օր էլ լուրջ անդրադառնալ այդ թեմային:Իսկ հիմա ուղղակի հանգստանում ենք =) ) :Եվ այսպես,սկսեցինք.
Ընկերոջը
կարելի է զանգահարել գիշերվա 4ին ու վախեցած տոնով հարցնել "Հո քնա՞ծ
չէիր" ընկերն էլ աչքերը մի կերպ բացելով պատասխանի. "Չէ հա,էս ժամին ի՞նչ
քնել"
Միայն ընկերն է հասկանում,թե այդ րոպեին դու ինչքա~ն շատ ես ուզում
շոկոլադ: Այ ասում ես "Շոկոլադ եմ ուզու~մ" էնպես է ասում "Հա~
գիտեմ,հասկանում եմ քեզ" ,որ կասկածելու առիթ չի տալիս ` հաստատ հասկանում
է:
Միայն ընկերը քո "Ես չեմ գալիս"-ը լսելուց հետո կասի ` "դե ուրեմն ես էլ չեմ գնում" : Չէ՞ որ առանց քեզ անհետաքրքիր կլինի:
Միայն ընկերոջ հետ կարելի է ժամերով հեռախոսից "կախվել" ` շատ լավ գիտակցելով ֆինանսական ճգնաժամը:
Ընկերոջը բառեր պետք չեն: Մինչ դու կհասցնես բերանդ բացել,նա կնայի աչքերիդ մեջ ու կասի` "Ամեն ինչ պարզ է" :
Միայն ընկերը քեզնից շուտ կարող է հասկանալ,որ դու սիրահարվել ես :D Դա հերիք չի` տեղեկացնի քեզ այդ մասին ու ավելին ` ապացուցի:
Երբ ընկերոջդ հետ օրվա մեջ գոնե կես բառ չես փոխանակում, մեջդ կարծես դատարկություն լինի,ինչ-որ բան պակասում է...
Ընկերոջ հետ քեզ միշտ հանգիստ ես զգում,չես լարվում,չես մտածում որ բառը որից հետո ասես:
..Երբ դու ու ընկերդ վերջին կոպեկներն իրար եք գումարում, ընդամենը
մեկ հատ,ասենք,բուլկի եք գնում,հավասար կիսում եք ու էնպիսի հաճույքով եք
ուտում,կարծես աշխարհի ամենահամեղ ուտելիքը լինի: Չկա աշխարհում ավելի
համեղ ուտելիք,քան ընկերների վերջին կոպեկներով գնվածը:
...Երբ դու կարող ես մինչև առավոտ ծիծաղել ընկերոջդ հետ ամենահիմար պատմությունները հիշելով:
Երբ "հեռախոսիս մեջ փող չկա" նախադասությունն ես ասում ու 15 րոպե հետո համարիդ գումար է փոխանցվում:
Երբ անվերջ կարելի է լսել ընկերոջ նվնվոցը,բողոքներն ու պետք եղած դեպքում ` լացը:
"Ուզում ե՞ս ես էլ քո հետ լացեմ,կարողա քեզ տենց լավ զգաս..."
Ընկերոջդ մասին լավ լուր լսելիս դու նրանից ավելի շատ ես ուրախանում :
"...Ու թող փորձվի մեկը ընկերոջս վիրավորել ու նեղացնել:Երաշխավորում եմ ` տուն չի հասնի: "
Երբ դու միշտ գիտես ընկերոջդ` իր սիրելի անձի հետ հանդիպելու
տեղը,ժամը,անգիր ասմունքում ես ընկերոջդ հագուստը,օծանելիքը և մոտավոր
խոսելու թեմաները :D
..Երբ սովորական "Բարև"-ից հասկանում ես ընկերոջդ տրամադրությունը:
Ընկերոջ վրա կարելի է գոռգոռալ,պետք եղած դեպքում` վիրավորել: Կարելի է
մեղադրել,սխալներն դեմքին շպրտել,հնարավոր է նույնիսկ նրան լացացնել ու
վերջում ...Գրկել)))
Ընկերոջ հետ կարելի է ուղղակի լռել...
Երբ դու միշտ գիտես,որ ընկերդ քեզ մենակ չի թողնի,դուք միշտ միասին եք գնում ինչ-որ տեղեր:
Եվ վերջապես,դու միշտ գիտես,որ երբ զանգահարում ես,ինչ-որ մեկը իրոք
հաճույքով է պատասխանում քո հեռախոսազանգին:Չի պատասխանում,որովհետև էդպես է
պետք:Պատասխանում է,որովհետև...Ընկերն է զանգում: Միգուցե ինչ-որ բանի
կարիք ունի,իրեն վատ է զգում,միգուցե ուզում է պարապել,ուղղակի զբոսնել,կամ
պարզապես ` լռել...
Գնահատեք ձեր ընկերներին,ամեն մարդու ընկեր մի կոչեք: Ու երբ
անընդհատ խոսում ու պատմում եք ձեր մասին,մի մոռացեք,որ դիմացինն էլ
խոսելու կարիք ունի:Աշխարհում ամենալավ բնավորության գիծը լսելու
կարողությունն է,սովորեք լսել ու փայփայեք ձեր ընկերներին,թե չէ հետո կարող
է ուշ լինել...)))